Σαν σήμερα στις 11 Ιουλίου 1832 γεννήθηκε στο Ναύπλιο, ένα απ τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα άτομα της πολιτικής στη χώρα μας. Ο Χαρίλαος Τρικούπης
Καταγόμενος απο ιστορική οικογένεια καθώς ο πατέρας του Σπυρίδων Τρικούπης, διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας και αρχηγός του Αγγλικού Κόμματος.Ενώ η μητέρα του ήταν του γένους των Μαυροκορδάτων. Ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν άργησε και αυτός να πάρει το χρίσμα που θα τον έκανε σπουδαίο με το πέρασμα των χρόνων.
Ξεκίνησε να σπουδάζει Νομικά στην Αθήνα και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι.Εργάστηκε ως διπλωμάτης στο Λονδίνο στο πλευρό του πατέρα του, και επηρεάστηκε αρκετά από την Βρετανική κοινωνικοπολιτική κουλτούρα. Μια κουλτούρα ψυχρή μα συνάμα εκλεπτισμένη με αέρα ευρωπαϊκής εξέλιξης αλλα και άγνωστο για τα ελληνικά δεδομένα.
Το 1864 έπειτα απο μια λαμπρή σταδιοδρομία στα υψηλά διπλωματικά σώματα της Βρετανίας,παραιτήθηκε για να συμμετάσχει στις εκλογές της Ελλάδας του 1865, όπου και εκλέχτηκε βουλευτής Μεσολογγίου και το 1866 ανέλαβε Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Κουμουνδούρου απ την οποία αποχώρησε λιγο μετά και πολιτευτηκε ανεξάρτητα μέχρι το 1872 οπου δημιούργησε το «Πέμπτο Κόμμα».
Έχοντας στο πλάι του προοδευτικά και φιλελεύθερα πρόσωπα της εποχής, ασκούσε συνεχώς πολιτική κριτική, και με το ιστορικό άρθρο του “Τις Πταίει” στοχοποιούσε τον βασιλιά Γεώργιο Α για την χειραγώγηση προσώπων στην κυβέρνηση Βούλγαρη. Ο Τρικούπης τον Απρίλιο του 1875 πήρε εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση και τελικώς διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας από το 1875-1895 για 7 χρονικά διαστήματα.
Επηρεασμένος πολύ απ την ευρωπαική κουλτούρα θέλησε να εκσυγχρονίσει την Ελλάδα καθώς τη θεωρούσε βαλτωμένη στην περιοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έφερε εις πέρας πολλά και σημαντικά έργα, όπως τη διάνοιξη της διώρυγας της Κορίνθου, την αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας, καθώς και την μεγάλη ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας. Αναδιοργάνωσε τη Βουλή ενώ ανασυγκρότησε την Αστυνομία, την Αγροφυλακή και τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.
Είχε πολλές και φιλόδοξες ιδέες κυρίως για την ανάπτυξη των υποδομών στο ελληνικό κράτος. Ένα παράδειγμα ήταν η συζευξη μεσω γέφυρας απο το Ρίο στο Αντίριο(έργο που ολοκληρώθηκε πάνω απο έναν αιώνα μετά και πήρε το όνομά του). Τα οράματά του όμως ναι μεν ήταν μεγάλα αλλά ήταν και δισανάλογα της οικονομίας της χώρας, πολλά απ’αυτά που πραγματοποίησε αποπερατώθηκαν μέσω δωρεών, αλλά κυρίως μέσω υπέρογκων δανείων που λόγω κακών χειρισμών του ίδιου αλλα και του βασιλέα οδήγησαν την Ελλάδα σε πτώχευση με τη γνωστή φράση του Τρικούπη “Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν” .
Το 1895 μετά την παταγώδη αποτυχία του στις εκλογές απο τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη , αυτοεξορίστηκε στις Κάννες όπου η υγεία του παρουσίασε επιπλοκές λόγω της ποδάγρας απ την οποία έπασχε. Πέθανε την 30η Μαρτίου 1896 σε ηλικία 63 ετών.
Το έργο που άφησε πίσω του ήταν μεγάλο και αξιομνημόνευτο καθώς επεδίωξε την αλλαγή και την ανάπτυξη σε δύσκολα χρόνια. Τα έργα του αλλα και τα λάθη του αποτελούν οδηγό και για τη σύγχρονη πολιτική σκηνή.
