Η ιστορία της πίτσας

Η προέλευση της ιταλικής πίτσας μπορεί να ανιχνευθεί στην αρχαία Ελλάδα σε ένα πλακέ ψωμί που ονομαζόταν πλακούς, το οποίο αρωματιζόταν με βότανα, κρεμμύδι και σκόρδο πριν από 7.000 χρόνια.

Τον 6ο αιώνα π.Χ., οι στρατιώτες στις στρατιές του Πέρση βασιλιά Δαρείου Α’ έψηναν ψωμιά με τυρί και χουρμάδες πάνω από τις ασπίδες μάχης τους.

 Η τελική ονομασία της πίτσας

Η λέξη πίτσα τεκμηριώθηκε για πρώτη φορά το 997 μ.Χ. στην Gaeta και διαδοχικά σε διάφορα μέρη της Κεντρικής και Νότιας Ιταλίας.

Ο πρόαγγελος της πίτσας ήταν πιθανώς η focaccia, ένα πλακέ ψωμί γνωστό στους Ρωμαίους ως panis focacius, στο οποίο στη συνέχεια προστέθηκαν γαρνιτούρες.

Η σύγχρονη πίτσα αναπτύχθηκε στη Νάπολη, όταν η ντομάτα προστέθηκε στη focaccia στα τέλη του 18ου αιώνα. Ωστόσο, η πίτσα τρώγονταν κυρίως στη χώρα της Ιταλίας και από μετανάστες από εκεί. Αυτό άλλαξε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν τα συμμαχικά στρατεύματα που στάθμευαν στην Ιταλία ήρθαν για να απολαύσουν πίτσα μαζί με άλλα ιταλικά φαγητά.

Περισσότερα για αυτό διαβάστε στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://recipereminiscing.wordpress.com/category/food/?fbclid=IwAR0FOFUspBWCSLQqD_P5bzEzfg319qIf5vjPHlt0sK07s07DQX34IB8RyEE