Σε έναν κόσμο που υπάρχει τόσος πλούτος, σύγχρονες πόλεις και άφθονοι πόροι. Πως μπορεί να υπάρχει ακόμη τόση φτώχεια;
Που οφείλεται η φτώχεια;
Ολόκληρες οικογένειες αναγκάζονται να ζουν μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο σε ελεεινούς άτυπους οικισμούς μακριά από ουρανοξύστες και κέντρα πόλεων. Σε μέρη που δεν έχουν κανένα μέσο για να φροντίσουν τον εαυτό τους, για να επιβιώσουν. Χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από πείνα και από ασθένειες. Αυτό δεν χρειάζεται να συμβαίνει. Έχουμε αρκετούς πόρους ώστε να μην συμβαίνει. Όμως συμβαίνει. Το ζούμε καθημερινά και συμβαίνει εξαιτίας του συστήματος που έχουμε δημιουργήσει. Για αυτό και μπορούμε να πούμε χωρίς αμφιβολία πως αυτό το σύστημα είναι απολυτή αποτυχία.
Πως δημιουργήθηκε η φτώχεια;
Όλα ξεκίνησαν από εκεί όπου κάποιοι άρχισαν να γίνονται πλούσιοι κι άλλοι φτωχοί. Οι αποικιστές που προερχόταν από την Ισπανία και την Πορτογαλία κι αργότερα από το ηνωμένο βασίλειο και την Ολλανδία. Έκλεψαν όλα τα πλούτη από τους Ίνκας και τους Μάγιας, όλο το χρυσό και το ασήμι, θρησκευτικά αντικείμενα και κοσμήματα. Κι ύστερα άρχισαν να κατακτούν τη γη πράγμα που κατάστρεψε τη φυσική οικονομία των ανθρώπων.
Όμως αυτά γινόταν ήδη από πριν στην Ευρώπη από πάντα γινόταν αυτό δηλαδή. Οι ανώτερες τάξεις άρπαζαν κοινόχρηστη γη από φτωχές οικογένειες στερώντας τους τα προς το ζην. Με το να γίνεσαι αποικία κάποιας χωράς στην ουσία γίνεσαι ιδιοκτησία της. Με την φυσική τους οικονομία κατεστραμμένη, οι άνθρωποι υποχρεώθηκαν να δουλεύουν για τα νέα τους αφεντικά. Υπολογίζεται ότι σήμερα 60 με 80 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν ακόμη σε συνθήκες δουλείας σε ολόκληρο τον κόσμο.
Υπάρχουν ακόμη δούλοι;
Στην ουσία ακόμη και τώρα στον 21ο αιώνα, έχουμε οικογένειες που είναι υποδουλωμένες. Τους αποκαλούμε «αιχμάλωτους» ή στην «υπηρεσία κάποιου» όμως στην πραγματικότητα είναι σκλάβοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα είναι σκλάβοι διότι δεν πληρώνονται για την εργασία τους. Έχουν χρέη που μεταφέρουν από γενιά σε γενιά. Δεν μπορούν καν να αφήσουν τις φάρμες γιατί είναι χρεωμένοι στα αφεντικά τους. Και δεν μιλάμε για άτομα μόνο αλλά για ολόκληρες οικογένειες. Τα παιδιά δεν πηγαίνουν στο σχολειό γιατί πρέπει να δουλέψουν. Εργασία πολλές φορές χωρίς αντάλλαγμα. Μόνο λίγο φαγητό.
Το πρόβλημα έχει ως εξής: όποιος παίρνει γη παίρνει και σπίτι. Αφού λοιπόν σήμερα οι φτωχοί δεν έχουν ένα μέρος να ζήσουν, αυτοί είναι που παρακαλάνε, ικετεύουν. Σήμερα οι φτωχοί που έχουν ένα μέρος να ζήσουν ένα δωμάτιο να κοιμηθούν χωρίς να πληρώνουν νοίκι μπορούν να θεωρηθούν πλούσιοι.Η αποικιοκρατία είχε πολλές αρνητικές συνέπιες μακροχρόνιες συνέπειες που βλέπουμε ακόμη και σήμερα σε χώρες που είναι φτωχές. Άφησε μια κληρονομία βίας… το πιο προφανές παράδειγμα είναι το δουλεμπόριο.Πρέπει να ξεκινήσουμε λοιπόν από το ποιες είναι οι προϋποθέσεις του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς δωρεάν εργασία. Γιατί πολύ άπλα η εργασία κοστίζει στην παραγωγή.Εξαιτίας της αποικιοκρατίας δημιουργήθηκαν πλούτη, είτε από ανθρώπινες προσπάθειες, είτε από φυσικούς πόρους, που δεν δέσμευαν την χωρά από την όποια προέρχονταν αλλά εξωτερικευόταν, εξαγόντουσαν, στέλνονταν έξω από αυτή. Δυστυχώς η αποικιοκρατία αποτελεί πάντα μέρος της επέκτασης του καπιταλισμού.
Ένα λοιπόν σημαντικό πρόβλημα παραγωγής φτωχών οικογενειών σε κάθε χωρά είναι πως η κάθε κυβέρνηση προτιμάει να εισάγει προϊόντα από άλλες χώρες και να εξάγει τα δικά της σε άλλες χώρες. Έτσι χώρες με μεγάλη παραγωγή έχουν εκατομμύρια φτωχούς ανθρώπους γιατί πολύ απλά αυτοί που τα παράγουν δεν μπορούν να τα καταναλώσουν και αναγκάζονται να τα αγοράσουν για αυτό και πολλές φορές πεθαίνουν από την πείνα.Όταν οι χώρες του νότου αναζητούσαν ανεξαρτησία, τα συσσωρευμένα χρέη των αποικιακών δυνάμεων που χρησιμοποιήθηκαν για να ανοίξουν νέες αγορές μεταφερθήκαν στις προσχηματισμένες κυβερνήσεις καταστρατηγώντας απόλυτα τους διεθνείς νόμους. Η μοναδική λύση που προσφέρθηκε από τον βορά ήταν παραπάνω χρέη με υψηλό τόκο έτσι ώστε να ξεπληρώσουν τα αρχικά. Έτσι είναι η οικονομία μας σήμερα. Με αυτό τον τρόπο η χώρα που έχει το χρέος αμέσως χάνει την ανεξαρτησία της και γίνετε περισσότερο εξαρτημένη. Έτσι μπορούν κάποιοι να υπαγορεύουν πολιτικές. Αφήστε με να σας δώσω μόνο μια στατιστική αλλιώς δεν γίνεται αντιληπτό. Η Υποσαχάρια Αφρική που είναι το φτωχότερο μέρος του κόσμου πληρώνει 25.000 δολάρια κάθε λεπτό σε δανειστές. Στην πραγματικότητα λοιπόν οι φτωχές χώρες χρηματοδοτούν τις πλουσιότερες και οι πλουσιότερες εκμεταλλεύονται τις φτωχότερες. Αυτή είναι η οικονομία του 21ου αιώνα. Μπράβο μας. Σπουδαία τα καταφέραμε…….
Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, ολόκληρος ο τρίτος κόσμος είχε μοιραστεί ανάμεσα στις δυνάμεις του βορρά. Οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι εξανάγκασαν τον βορρά να δημιουργήσει νέα εργαλεία για να σταθεροποιήσει την τώρα πλέον παγκόσμια οικονομία. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια τράπεζα δημιουργήθηκαν για αυτόν τον σκοπό αλλά, γρήγορα έστρεψαν το ενδιαφέρον τους προς τον Τρίτο κόσμο. Όπου νέοι ηγέτες που προσπαθούσαν να φέρουν την οικονομική ανεξαρτησία στις χώρες τους, είχαν αναδυθεί. Η αντίδραση ήταν σβέλτη και χρησιμοποιήθηκαν όλα τα διαθέσιμα εργαλεία για να επαναφέρουν αυτές τις χώρες στον προηγούμενο ρόλο τους όπως τα δάνεια της Παγκόσμιας Τράπεζας και τα προγράμματα δομικής προσαρμογής του Δ.Ν.Τ. αυτά οδήγησαν αργότερα στην κρίση και βύθισαν εκατομμύρια ανθρώπους κάτω από το όριο της φτώχειαςΑς αφήσουμε λοιπόν όλα αυτά τα ιστορικά και στατιστικά που είπαμε. Θα συνεχίσουμε βλέποντας τον κόσμο γύρω μας. Αλήθεια σήμερα πόσοι φτωχοί υπάρχουν φτωχοί που γνωρίζουμε πως δεν μπορούν να επιβιώσουν και δεν κάνουμε τίποτα απολύτως για αυτούς. Και αναρωτιόμαστε μήπως είναι λάθος αυτό μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι για αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί εμείς να καθόμαστε αναπαυτικά και να απολαμβάνουμε τα πάντα όταν αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε νερό να πιουν; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα δεν είναι εύκολη. Δεν είμαστε εμείς που μπορούμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα τους μπορούμε μόνο να δώσουμε μια καλή στιγμή στα βασανιστήρια που βιώνουν καθημερινά. Αυτό λοιπόν δεν είναι αρκετό. Για αυτό και τι φτώχια εγώ θα την χαρακτηρίσω «νόμιμη αργή δολοφονία». Γιατί αυτό συμβαίνει ο απεγνωσμένος φτωχός γίνετε σκλάβος κάποιου αναγκάζετε να κάνει ότι του λένε μέχρι που φτάνει στον θάνατο. Είτε από την πείνα είτε από κακουχίες. Καθημερινά ασταμάτητα πεθαίνουν άνθρωποι από τις συνέπιες της φτώχιας. Εάν από περιέργεια κοιτάξουμε τους αριθμούς των θανάτων που προήλθαν από συνέπειες της φτώχειας θα αντιληφθούμε αμέσως πως μοιάζουν και είναι τρομακτικοί.Υπάρχουν άνθρωποι που το μόνο που αναζητούν είναι το να περνάνε καλά η το τι θα φάνε σήμερα η το τι θα κάνουν σήμερα δυστυχώς όμως υπάρχουν και άνθρωποι που το μόνο που αναζητούν και νοιάζονται για αυτό είναι το πως θα επιβιώσουν και είναι πραγματικά κρίμα να υπάρχουν άνθρωποι που να ανησυχούν για το πως θα επιβιώσουν είναι λάθος και ευθύνη δίκια μας που συμβαίνει αυτό γιαυτό ας μην βλέπουμε τους ανθρώπους όλους με τον ίδιο τρόπο γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι κάποιοι έχουν για δεδομένα κάποια πράγματα που για άλλους είναι μακρινά όνειρα.
